Εμφανίζεται σε αυτή τη μορφή τέλη’94 και από τότε …παρεμβαίνει.
Άλλοτε από θυμό, άλλοτε από την επιθυμία να μετατρέπει την καθημερινότητα σε «εργαστήρι χειραφέτησης», παρεμβαίνει για να υπενθυμίσει ότι ο δρόμος ενός «άλλου κόσμου που είναι εφικτός», περνάει μέσα από την έμπρακτη αμφισβήτηση κάθε μορφής ρατσισμού, καταστολής, εθνικισμού και καπιταλιστικής κυριαρχίας, μέσα από τη διεκδίκηση χώρων ελευθερίας και εναλλακτικών τρόπων ζωής.
Ανταλλάσσει εμπειρίες και σχεδιάζει –από διεθνείς διαδηλώσεις μέχρι παρέμβαση στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς- κάθε Τετάρτη, μετά τις 8:30.