Την Τρίτη 25 Γενάρη ξεκινά η πανελλαδική απεργία πείνας 300 μεταναστών/τριών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αιτήματα την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών και τα ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα/υποχρεώσεις με τους έλληνες/ίδες εργαζομένους/ες. H συλλογική κουζίνα “el chef” στο Στέκι Μεταναστών θα υποστηρίξει το εγχείρημα, προσφέροντας τροφή στους/τις μετανάστες/τριες απεργούς τις ημέρες Κυριακή και Δευτέρα, αμέσως πριν την απεργία πείνας.
Το Σάββατο η συλλογική κουζίνα στο Στέκι Μεταναστών δε θα προσφέρει μεσημεριανό φαγητό όπως συνήθως, αλλά θα προετοιμάζει τα υλικά για την επόμενη ημέρα.

Συλλογική κουζίνα “el chef” στο Στέκι Μεταναστών

Το Νοέμβριο του 2009 προχωρήσαμε στην κατάληψη του εγκαταλελειμμένου κτιρίου της Τσαμαδού 15 στα Εξάρχεια. Με αυτή την πολιτική κίνησή μας δώσαμε ζωή σε ένα ρημαγμένο χώρο και επεκτείναμε τις λειτουργίες του Στεκιού Μεταναστών της Τσαμαδού 13. Από την αρχή του εγχειρήματος είχαμε ξεκαθαρίσει ότι θέλουμε έναν ανοιχτό πολιτικοκοινωνικό χώρο, ένα σημείο συνάντησης κοινωνικών αντιστάσεων, ριζοσπαστικών πολιτικών αναζητήσεων, καθώς και πρακτικών που αναδιατάσσουν την καθημερινότητα. Ένα χώρο για το αύριο των αγώνων και το σήμερα των ονείρων.

Από την αρχή επίσης του εγχειρήματος είχαμε ξεκαθαρίσει ότι αυτόν το χώρο θα τον υπερασπιστούμε κόντρα στην τυπική ιδιοκτησία του που τον αφήνει να ερημώνει, αψηφώντας τη διαρκή απειλή για βίαιη έξωση. Το δίκαιό μας, το δημοκρατικό δίκαιο που θεωρεί τη Τσαμαδού 15 «κοινό αγαθό», δηλαδή ένα κοινωνικά χρήσιμο και προσβάσιμο σε όλες και όλους κτίριο, βρίσκεται στον αντίποδα του αυταρχικού γραφειοκρατικού «δικαίου» των κλειστών κτιρίων, των λουκέτων και των αλυσίδων.

Σήμερα, οχτώ μήνες μετά την κατάληψη, το «δίκαιο» των λουκέτων επιχειρεί να ξανακερδίσει το χώρο που έχασε από το δίκαιο των ζωντανών ανθρώπων. Η διοίκηση του Δρομοκαΐτειου, στην ιδιοκτησία της οποίας βρίσκεται το κτίριο, απειλεί με έξωση το Κοινωνικό Κέντρο της Τσαμαδού 15. Η ίδια ακριβώς διοίκηση που άφησε το κτίριο να ρημάξει, που έφαγε αδιαμαρτύρητα ένα μεγαλοπρεπές φέσι 35.000 ευρώ από τον τελευταίο ενοικιαστή, που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για το τι συνέβαινε εκεί μέχρι την ημέρα της κατάληψης, έρχεται τώρα να ζητήσει την έξωση των ενοχλητικών καταληψιών. Προφανώς, η διοίκηση του Δρομοκαΐτειου ενοχλείται από τις επισκευές που κάναμε στο κτίριο, από τα μαθήματα ελληνικών για μετανάστες και τις βιβλιοπαρουσιάσεις που έχουν γίνει εκεί, από τις μουσικές συναυλίες και τις πολιτικές εκδηλώσεις που διαρκώς φιλοξενεί η Τσαμαδού 15. Γι’ αυτό στέλνει δικαστικούς επιμελητές να αλλάξουν τις κλειδαριές και κάνει μηνύσεις σε όσους καταληψίες γνωρίζει.

Εμείς, από τη μεριά μας, έχουμε πάρει απόφαση να υπερασπιστούμε το χώρο μας. Δηλώνουμε τη βούλησή μας να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε προσπάθεια έξωσης του Κοινωνικού Κέντρου της Τσαμαδού 15, είτε από δικαστικούς επιμελητές είτε από άλλες… πραιτωριανές δυνάμεις. Θεωρώντας ότι αυτή η προσπάθεια δεν έχει να κάνει μόνο με τη συγκεκριμένη κατάληψη, αλλά γενικά με την αντιπαράθεση δύο τελείως διαφορετικών αντιλήψεων για την πόλη, τις κοινωνικές χρήσεις των κτιρίων, καθώς και την οργάνωση της καθημερινότητας, καλούμε για τη μέγιστη δυνατή στήριξη από κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς που αρνούνται τη βία των κεκλεισμένων θυρών.

Κάτω τα χέρια από τους χώρους αντίστασης και δημιουργίας!

Η κατάληψη της Τσαμαδού 15

Τον τελευταίο καιρό βιώνουμε στα Εξάρχεια συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν ούτε με τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς ούτε με τις διαθέσεις των ριζοσπαστικών χώρων που έχουν την περιοχή ως σημείο αναφοράς. Το πνεύμα ελευθερίας που υπάρχει στη γειτονιά για κάποιους έχει γίνει άλλοθι ασυδοσίας. Απρόκλητες επιθέσεις σε κατοίκους, περαστικούς, θαμώνες και μικρά μαγαζιά, κλοπές και επιθέσεις σε μπαρ και καφετέριες διαμορφώνουν μια κατάσταση που από μεμονωμένα περιστατικά τείνει να καταλήξει σε συνηθισμένες πρακτικές. Είναι εγκληματικό να εκδηλώνονται τραμπουκισμοί και νταηλίκια από κάποιους που έχουν βρει στην αυτονομία, ελευθερία και αντίσταση των Εξαρχείων το έδαφος για να εκδηλώνουν τη βία και τον ατομικισμό τους. Οι άνθρωποι που κάποιοι τους βρίζουν ως «μικροαστούς, νοικοκυραίους», έχουν ανοίξει τις πόρτες τους σε κόσμο κυνηγημένο από την αστυνομία, τρώνε κάθε τόσο χημικά μέσα στα σπίτια τους. Πολλοί έχουν περάσει χούντες, πολέμους, κατοχές, διώξεις είτε εδώ, είτε σε άλλη χώρα. Αλλά και τίποτα από τα παραπάνω να μη τους έχει συμβεί, δε νοείται κανείς να δέχεται επίθεση στο δρόμο, στο σπίτι του ή στο μαγαζί του επειδή είπε μια κουβέντα. Continue reading Εξάρχεια: Φτάνουν πια οι αυταπάτες στις δικές μας πλάτες →

Μαγειρεύουμε 12-4 και τρώμε 4-6 τα παρακάτω :

πέστο αλά γενοβέζε
ρεβυθάδα στη γάστρα
ταμπουλέ
ντοματοσαλάτα
καρπούζι με φέτα
τιραμισού

Και όπως πάντα, θυμόμαστε να πλύνουμε το πιάτο

μας και να ενισχύσουμε το ταμείο της κουζίνας

Συλλογική κουζίνα του στεκιού Μεταναστών el-chef

Κεφτεδάκια με μοσχαρίσιο κιμά
πατάτες στο φούρνο
αρακά κοκκινιστό
γεμιστά
σαλάτες
πιπεριές γεμιστές με τυριά

Τρώμε 4-5.30

Κ όπως πάντα δεν ξεχνάμε να ενισχύσουμε

το ταμείο της κουζίνας και να πλύνουμε το πιάτο μας.

Συλλογική κουζίνα του Στεκιού Μεταναστών  el-chef

Χοιρινό με σκόρδο
Κοτόπουλο με χυλοπίτες
Διάφορες σαλάτες

Και όπως πάντα δεν ξεχνάμε να ενισχύσουμε το ταμείο

και να πλύνουμε το πιάτο μας.

Συλλογική κουζίνα του στεκιού μεταναστών el-chef